Cut Listen me Chapter 08
Cut Listen me Chapter 08
หมับ!!!
กล่าวจบร่างกายของคุณก็ถูกมือหนาเย็นเฉียบตะปบเข้าก่อนจะถูกแรงมหาศาลจากร่างสูงลากร่างของคุณมาอยู่ใต้ร่างของเขาได้เพียงง่ายดาย
ดวงตาเรียวคมกำลังฉายแววสนุกเมื่อเห็นสีหน้าหวาดหวั่นออกมาจากใบหน้าสวยเหมือนตุ๊กตากระเบื้อง
ดวงตากลมโตเริ่มเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาสีใสที่พร้อมจะไหลอาบปรางแก้มได้ทุกเมื่อ
อันตราย!!!
จู่ๆคำพวกนี้ก็เล่นเข้ามาในหัวของคุณเมื่อร่างสูงของจองกุกกำลังเขวี้ยงเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองลงบนพื้น
มือหนาถือเข็มขัดที่มีเลือดของคุณปะปน เขาใช้เข็มขัดเส้นนั้นมัดเข้ากับข้อมือขาวของคุณจนขยับไม่ได้
รอยยิ้มพึงพอใจถูกจุดลงบนมุมปากสวยเมื่อเห็นสภาพน่าสมเพชของคุณ
“ยิ่งดิ้นคุณก็จะยิ่งเจ็บมากขึ้นไปอีกนะยูจิน”จองกุกวางมือทั้งสองข้างไว้บนหน้าอกของคุณ
ความใหญ่โตของขนาดหน้าอกมันใหญ่ล้นมือของเขาจนกำมันไม่มิด ความนุ่มนิ่มยามที่เขากำลังใช้นิ้วเรียวๆของตัวเองทั้งสิบบดคลึงขยำหน้าอกของคุณที่จองกุกขอยอมรับว่าไม่มีใครทำให้เขาพอใจกับขนาดของมันแบบนี้มาก่อน
คุณคือคนแรกที่ทำให้เขาพอใจและสนุกไปกับการบีบขยำมัน
“อึก!!!”
สัมผัสเจ็บแปลบจนคุณต้องนิ่วหน้าเมื่อมือของคนใจร้ายที่กำลังเพิ่มแรงบีบขยำหน้าอกของคุณมากขึ้นเรื่อยๆจนความรู้สึกเจ็บชาเมื่อสักครู่กำลังกลายเป็นเสียวซ่านเมื่อร่างสูงกำลังใช้ลิ้นร้อนๆของตัวเองโลมเลียยอดอกผ่านเนื้อผ้าจนมันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของคนด้านบน
นิ้วชี้กดลงบนยอดอกที่เริ่มแข็งเป็นไตตามอารมณ์ที่ถูกจุดพุ่งสูง
มีใครเคยบอกไหมว่าถ้าหากเรามีเซ็กส์กันทุกวันจะทำให้คนที่อ่อนประสบการณ์กายเป็นคนติดเซ็กส์ได้น่ะ??
และคุณที่ถูกจองกุกเร่งเร้าอารมณ์และมีอะไรกันแทบทุกวันมีหรือที่จะไม่ถูกจุดอารมณ์ได้ง่ายยามที่สัมผัสของอีกฝ่ายแตะลงบนเรือนร่างของคุณเพียงแค่ถูกปลายนิ้วลากผ่านเสื้อผ้าของคุณกับสายตาคมที่แฝงไปด้วยความต้องการที่อีกฝ่ายจงใจมอบให้
มันก็เป็นคำตอบอย่างดีแล้วว่า
คุณตกอยู่ในบ่วงกามตัณหาของจองกุกเข้าเต็มๆ
‘ยูจินครับ’
เฮือก!!!!!
ดวงตาคู่กลมเบิกกว้างเมื่อได้ยินเสียงนุ่มแล่นเข้ามาในหัว
เสียงเรียกชื่อของคุณที่ดังออกมาจากปากของชายหนุ่มผมสีชมพูเป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้จิตใจของคุณเข้าไปในบ่วงที่ร่างสูงเป็นคนสร้างมันขึ้น
‘เสียงของจีมิน??’
เมื่อสติกลับมาครบแล้วคุณพยายามใช้แรงอันน้อยนิดดิ้นหนี
จนร่างสูงที่กำลังครอบครองหน้าอกของคุณเหมือนกับตัวเองเป็นเด็กทารกกำลังดูดนมจากเต้าของแม่อดจะส่งสายตาขุ่นมัวมาให้คุณไม่ได้
“ถ้ายังไม่หยุดดิ้นผมจะกระแทกให้คุณลุกขึ้นไม่รอดเลยเอาไหม??”
“..!!!..”
ประโยคคำขู่ที่พร้อมจะทำให้มันเป็นจริงได้ทุกเมื่อยามที่เขากำลังไม่พอใจส่งผมต่อความคิดของคุณเข้าเต็มเปา
โครงหน้าหวานพยายามส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนให้ร่างสูงที่กำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคุณออกทีล่ะเม็ด
จนบัดนี้เหลือเพียงผิวขาวนวลที่เต็มไปด้วยรอยช้ำสีแดงเป็นจ้ำกับบราเซียสีดำลายลูกไม้ที่จองกุกบรรจงเลือกลายแสนโปรดปราณของเขามาให้คุณเป็นอย่างดีนั้น
กลับถูกมือหนากระชากมันขาดจากตัวคุณพร้อมกับใบหน้าหล่อก้มลงซุกไซร้กับอกอวบอิ่ม
“อืม...ร่างกายคุณยังน่าขย้ำเหมือนเดิมเลย”
“….”
“หอม
น่ากิน”
“….”
คำพูดแสนหวานกับน้ำเสียงที่คล้ายคนเพ้อฝันกำลังบอกกับตัวเองยามที่ลิ้มร้อนลากชิมเนื้อนูนนิ่มก่อนจะลากต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนราบวนลิ้นลงตรงแอ่งสะดือสวยก่อนที่จะมาหยุดอยู่ตรงกางเกงขาสั้นป้อมปราการด่านสุดท้ายของคุณ
ป้อมปราการที่ถ้าถูกทำลายไปแล้วก็จะไม่สามารถกลับมาซ่อมได้อีกและแน่นอนว่าร่างกายของคุณที่ถูกตีตราทุกระเบียบนิ้วโดยน้ำมือของผู้ชายด้านบน
มันทำให้คุณรู้สึก....
ขยะแขยงร่างกายของตัวเอง
ร่างกายที่ตกเป็นของผู้ชายที่คุณไม่ได้รักมันอยากจะให้คุณฆ่าตัวตายหนีชะตาชีวิตแสนน่าสมเพชนี่ไปซะ
แต่ติดที่ว่าคุณนั้นได้ค้นพบดวงอาทิตย์ที่คอยมอบแสงแห่งความอบอุ่นมาให้ยามที่คุณกำลังเข้าไปอยู่ในโลกใบมืดที่คุณเป็นคนสร้างเอง
ยิ่งแสงนั้นเริ่มก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้คุณอยากมีชีวิตอยู่เพื่อมองดูพระอาทิตย์ดวงนั้น
พระอาทิตย์ที่ชื่อว่า….
“จีมิน”
กึก!!!
มือหนาที่กำลังจะปลดตะขอกางเกงหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงหวานเรียกชื่อของใครบางคนออกมา
จองกุกเงยหน้าสบตากับคุณนิ่งแต่ทว่าในดวงตาเรียวคมคู่นั้นกำลังเต็มไปด้วยความตกใจและไม่เชื่อว่าตัวเองนั้นได้ยินเสียงของคุณ
ก่อนที่แววตานิ่งสงบคู่นั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นดวงตาแววโรจน์พร้อมกับแรงกระทำที่เริ่มปานปลายมากขึ้นเรื่อยๆตามโทสะของร่างสูง
“เมื่อกี๊คุณเรียกชื่อมันสินะ”น้ำเสียงต่ำเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บกำลังเกาะกินร่างกายของคุณช้าๆ ยิ่งเห็นคนบนร่างกำลังหยิบของเล่นของเขาที่ชอบเอามาใช้กับคุณเวลาทำเรื่องอย่างว่าประจักษ์แก่สายตาของคุณด้วยแล้ว
“ผมถามทำไมไม่ตอบ!!!!!”
เพี๊ยะ!!!!
“อึก!!!”
สิ้นเสียงตะคอกใบหน้าของคุณก็หันหน้าไปอีกทาง
สัมผัสชาหนึบตรงแก้มข้างขวางกับเลือดที่สุมกันอยู่ในปากกำลังไหลออกมาเป็นทางยาว
ดวงตากลมโตมองมือหนาที่ตวัดลงบนใบหน้าของคุณเมื่อกี๊นิ่งค้าง
คุณจองกุกตบหน้าคุณ
ทั้งที่ปกติเขาไม่เคยลงไม้ลงมือแบบนี้กับคุณมาก่อนเลยแท้ๆ
“เรียกชื่อผม”
“….”
“ผมสั่งให้คุณเรียกชื่อผมไม่ได้ยินรึไง!!!!”มือหนากระชากเส้นผมของคุณเต็มแรงเมื่อเห็นว่าคุณกำลังขัดคำสั่งของเขาอีกครั้ง
“….”
“ชอบมันมากใช่มั้ย
ชอบมันแล้วใช่มั้ย ชอบไอ้จีมินมันแล้วสินะยูจิน”
“….”
“ได้!!!”มือหนาผลักหัวของคุณไปชนกับพนักเตียงอย่างแรงจนรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่ไหลออกมาจากขมับด้านซ้าย
“ผมจะทำให้คุณครางเรียกชื่อผมเอง!!!!!”
สิ้นเสียงของร่างสูงกางเกงขาสั้นถูกกระชากออกจากตัวพร้อมกับอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋ว
ร่างกายเปลือยเปล่าของคุณกำลังทำให้อารมณ์ความใคร่ของจองกุกพุ่งทะลุสูงขึ้นไปอีกเพียงแต่ความใคร่ของเขาที่กำลังจะมอบบทเพลงรักแสนเร่าร้อนในครั้งนี้ไม่ดีมีเพียงความใคร่อย่างทุกครั้งที่บรรเลง
มันมีความพิโรธเข้ามาพัวพันด้วย
“..มะ..ไม่!”
“โห!...มีแรงพูดคำอื่นด้วยเหรอเนี่ยเก่งจังเลยนะแต่ว่า….”ใบหน้าหล่อก้มต่ำลงจนปากหนาสัมผัสกับใบหูขาวก่อนจะกระซิบเสียงเย็นให้สัตว์เลี้ยงที่กำลังถูกเขาทำโทษว่า
“เป็นแค่สัตว์เลี้ยงไม่มีสิทธิ์มาสั่งเจ้านายหรอกนะยูจิน”
สวบ!!!!!
“อ๊า!!!! ไม่!!!!!”
คุณกรีดร้องสุดเสียงเมื่อร่างกายของคุณกำลังถูกแท่งเอ็นร้อนของร่างสูงสอดใส่เข้ามาเต็มลำไม่ยั้งแรง!!
ความรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายกำลังถูกมือขนาดใหญ่บีบจนกระดูกทุกสิ้นแทบแหลกละเอียดเป็นผุยผง
ความใหญ่โตของมันที่มากกว่าทุกครั้งที่อีกฝ่ายสอดใส่กำลังทำให้คุณขาดอากาศหายใจตายช้าๆ
ยิ่งขยับดิ้นหนียิ่งเสียวแปลบสั่นสะท้านไปทั้งตัว
ทางคับแคบที่ไม่ได้ถูกเบิกทางกำลังตอดรัดแก่นกายของเขาจนแทบจะขยับไม่ได้
ยิ่งคนใต้ร่างขืนเกร็งยาวเสียวสะดุ้ง
ยิ่งทำให้ร่างสูงพึงพอใจกับความหวาบหวามนี่มากนัก
“อ๊ะ!!!”เสียงหวานหลุดครางออกมาเมื่อร่างสูงเริ่มขยับสะโพกกระแทกความเป็นชายของตัวเองเข้าหาไม่ยั้งแรง
ความดิบเถื่อนที่อีกฝ่ายบรรจงมอบให้กำลังฆ่าคุณให้ตายกับสัมผัสร้อนแรงของจองกุก
ยิ่งเขากระแทกบดเบียดร่างกายแนบชิดเสียดสีกันไปมา
ยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้กับคุณจนเผลอเกร็งมือที่ถูกเข็มขัดรัดแน่นจนสั่นระริก
“เรียก..อึก..อ่า..ชื่อผม..อืม”
“มะ..ไม่..อ๊า!!..ไม่..อื้อ!!!”คุณครางไม่เป็นสับเมื่อตัวเองปฏิเสธความต้องการของร่างสูงที่บังคับสั่งให้คุณเรียกชื่อของเขา
และแน่นอนว่าจองกุกต้องไม่พอใจเป็นอย่างมากจนถึงขนาดกระแทกแก่นกายเข้าใส่คุณแรงมากขึ้นจนร่างกายคุณแทบจะแหลกเป็นเสี่ยงๆ
“ถ้า..ไม่ยอม…ระ..อึก..เรียก…ก็..จะโดนแบบนี้อ่า…”แรงกระแทกที่จองกุกบรรจงมอบให้กับคุณนั้นทำเอาร่างกายบางที่ช้ำไปด้วยรอยนิ้วมือทั้ง
5 สั่นคลอนไปตามแรงจนเตียงขนาดใหญ่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดน่าแสลงหูสำหรับคุณ
แต่สำหรับจองกุกนั้นมันช่างเป็นเสียงชื่นหูและเหมาะสมกับเพลงรักของเขาจริงๆ
“จะเรียกหรือไม่เรียก??”
“อึก!!”
“ไม่เรียก?
งั้นก็รับบทลงโทษของผมไปได้เลยยูจิน!!!!”
สิ้นคำประกาศิตจองกุกขยับสะโพกสวนกระแทกใส่ร่างของคุณอย่างไร้ความปราณีใดๆทั้งสิ้น
ไม่ว่าคุณจะหนีหรือพูดจาขอร้องให้ร่างสูงหยุดการกระทำทรามๆแบบนี้ก็ไม่เป็นผล บทลงโทษที่จองกุกพูดกรอกใส่หูตลอดที่เขากำลังเสพสุมร่างกายของคุณนั้น
ทำให้คุณรู้สึกสำนึกและพึงคิดได้ว่าคุณไม่ควรจะขัดคำสั่งของเขาอีกต่อไปถ้าไม่อยากโดนเขาใจร้ายกับรสชาติเซ็กส์แสบดิบเถื่อนที่เขามอบให้เหมือนกับนรกแห่งนี้
แต่เพราะผู้ชายคนนั้นคือปาร์ค
จีมินที่คุณยอมเปิดใจด้วย
จีมินคือพระอาทิตย์ที่เปรียบเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตของคุณ
ถ้าคุณจองกุกสั่งให้คุณเลิกยุ่งกับจีมินเพราะเรื่องบาดหมางของเขา
คุณทำไม่ได้….
ได้แต่คิดในใจหลับตารอรับความอุ่นร้อนที่อีกฝ่ายฉีดเข้ามาในตัวของคุณจนจุกท้องน้อยไปหมด
ร่างสูงถอนแก่นกายออกจากช่องทางคับแน่นของร่างบางก่อนจะใช้มือรีดเร้นน้ำรักสีขุ่นออกมารดบนหน้าท้องจนบัดนี้ร่างกายของคุณถูกน้ำรักของร่างสูงชโลมทั่วทั้งตัวด้วยฝีมือของผู้ชายใจร้ายอย่างจอน
จองกุก
สงสัยหลังจากนี้ต้องบากหน้าไปซื้อยาคุมมาอีกกล่องหนึ่งอีกแล้วสินะ
แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้เป็นอย่างที่ใจคุณคิดเสียเท่าไหร่
เพราะร่างสูงที่ควรจะหยุดเสพสุขกับร่างกายของคุณกำลังดันตัวตนของเขาเข้ามาในกายคุณอีกครั้งและดูเหมือนว่าครั้งนี้จะรุนแรงและหนักหน่วงมากกว่าครั้งที่แล้ว
ใบหน้าหล่อก้มลงมาสบตากับคุณในระยะประชิดก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสะใจใส่คุณว่า
“บทลงโทษมันยังอีกยาวไกลนะยูจินนี่
อย่าพึ่งสลบคาอกผมไปก่อนล่ะJ”
และแล้วบทลงโทษอันแสนหนักหน่วงระหว่างคุณกับจองกุกก็ดำเนินมาเรื่อยๆจนไม่รู้ว่ากี่รอบและไม่รู้ว่าเขาพอใจกับการลงโทษคุณตอนไหน
แต่สติอันน้อยนิดของคุณทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงบางอย่างจากดวงตาของเขา
สายตาที่เต็มไปด้วยความสับสนและความรู้สึกผิด
ก่อนที่สติทั้งหมดของคุณจะดับวูบกลายเป็นภาพสีดำไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น